[endurskoðað 2020-01-02 varðandi valfrjáls mannverumyndi]
[Athugasemd 2020-07-09: Þessi sköpunaróður er þýddur yfir á ”einkynsmál”. Síðan þetta fyrst var birt hefur kynhlutlausa málið tekið verulegum stökkbreytíngum í því ”þríkynsmáli” er kynhlutleysir eða ”afmarkar” karl- og kvenkynsorð sem snerta persóni eða gerendi, en viðheldur öllum þremur kynjum í höfðun til hlutveruleika. Þetta sýnist mér nú vera sú einfaldasta leiðin til málfræðilega kynhlutleystrar íslensku, og líklegast sú raunsæasta. – Þetta mál má nálgast með þessum hlekkjum: ”Einföld uppskrift fyrir kynhlutlausa íslensku” og ”Kynhlutlaus íslenska Þriggja kynja og mannverumynda”. Þar er ekki verið að leitast eftir neinni einföldun málsins með t.d. fækkun persóna og kynja eða einfaldaðri sagnbeygíngu, heldur einúngis eftir að kynhlutleysa málið og gera það að máli allra kynja.]
+ + +
>>pro lingua sana<<
I. Þánki
Ekki var þá eiverið, né heldur ververið,
ekki loft og ekki pláss, og ekkert himni þar ofan fyrir.
Hvað þakti þá allt? Og hvar? Og hvað gaf hlé og skjól,
og hirti um vatnið og botnlaust djúpið?
II. Þánki
Dauði fannst eigi, né heldur ódauðleiki;
ekkert tákni til að greina dag frá nátti.
Það Eina var, án andvaris, í eigin önduni þó,
Þess utan, ekkert, ekki neitt að finna, ekkert.
III. Þánki
Myrkur var; og alltið var vatn eitt samfellt
í upphafi myrkri hulið, ei greinanlegt.
Það sem lá tómt var umsveipað tóminu einu,
hið Eina fram af eigin glæði fæddist.
IV. Þánki
Fyrsta hræríngi þess var launguni Þess, ástríði, losti:
lifandi frjóángi, er síðar sig sýndi
sem Andið hið Eilífa Eina.
Þau Vitrúngi fornu sem síuðu fróm í hugi sér og hjarta
fundu svo frændsemi verundis í sjálfu Verinu
sem Ekki Var.
V. Þánki
Þar á milli þandi sig bandið, aðgreinandi hveli, sími,
– hvað var þar undir, og hvað fyrir ofan? –
Máttarvöld voru Þau mikil, er fræi skópu og gátu af sér:
Þrákelni annarsvegar, Viðleitni, – hinsvegar Einíngi Alls.
VI. Þánki
Hvert* ver Það sem veit? Hvert* megnar Það útskýra
af hverra rótum sjálft Sköpunið rennur?
Hingað vera – vitum vér – Guðin vor, seinna til komin en það, Sköpunið,
en hvert* veit hvaðan Það þá ver til orðið, komið?
VII. Þánki
Hvernig þetta sköpuni hefur átt sér stað,
ef það nú skapaðist eða skapaðist ekki,
Það veit Það** eitt, sem skóp, og sem allt og eitt skoðar
í hæsta himni, – eða svo veit Það** það ekki.
* Eða (með sérstöku valfrjálsu mannverumyndi): ”hveri”
** Eða (með mannverumyndi kynhlutlausa persónufornafnsins): ”þenn”
____________________________
Teíngli:
Örlítið endurskoðað beygíngarfræði íslensks einkynsmáls
Málfræðilega kynhlutlaust íslenskt einkynsmál á grundvelli hvorugkyns númáls
ÝMIS ÖNNUR TEXTI Á ÍSLENSKU EINKYNSMÁLI:
Veit ek, at ek hekk… – á kynhlutlausu íslensku máli
Ástríkt Fæðri Alheims og Eingetið Bur Þess
Kynhlutlaust íslenskt mál á grundvelli kvenkyns eða hvorugkyns
NYÖLD 