OMIKRON OMEGA NI – ÉG ER ÞENN ÉG ER
Gjör þá kunnugt sjálft þig heiminum!
(1)* Eftir þetta fór Jesús um Galíleu. Hann vildi ekki fara um Júdeu sökum þess að ráðendur Gyðinga þar sátu um líf hans.
(2)** Nú fór laufskálahátíð Gyðinga í hönd. (3)*** Þá sögðu bræðri Jesú við hann: ”Taktu þig héðan og farðu til Júdeu til þess að lærismenni og læriskvenni þín sjái líka þau verk sem þú gerir. (4) Þenn sem vill verða alkunnugi starfar ekki í leynum. Fyrst þú vinnur slík verk þá opinbera sjálft þig heiminum.“ (5 ) Því jafnvel bræður hans trúðu ekki á hann.
(6) Jesús sagði við þá: ”Minn tími er enn ekki kominn en ykkur hentar allur tími. (7) Heimurinn getur ekki hatað ykkur. Mig hatar hann af því ég vitna um að verk hans séu vond. (8) Þið skuluð fara upp eftir á hátíðina. Ég fer ekki til þessarar hátíðar því minn tími er enn ekki kominn.“ (9) Þetta sagði hann þeim og var kyrr í Galíleu.
Jesús á laufskálahátíð
(10) Þegar bræðri Jesú voru farin upp eftir til hátíðarinnar fór hann samt líka upp eftir, ekki svo að aðri vissu, heldur nánast á laun. (11) Ráðendur Gyðingar voru að leita að honum á hátíðinni og spurðu hvar hann væri. (12)**** Fólks á meðal var margt um hann talað. Sumi sögðu: ”Hann er góðmenni,“ en aðri sögðu: ”Nei, hann leiðir fjöldann í villu.“ (13) Þó talaði eíngið opinskátt um hann af ótta við yfirvöldin.
(14) Er hátíðin var þegar hálfnuð fór Jesús upp í helgidóminn og tók að kenna. (15) Fólk undraðist og margi sögðu: Hvernig getur þetta maður verið svona lært? Hann hefur ekki notið fræðslu.“
(16) Jesús svaraði þeim: ”Kenning mín er ekki mín heldur þans er sendi mig. (17) Þenn sem vill gera vilja þans mun komast að raun um hvort kenningin er frá Guði eða ég tala af sjálfu mér. (18) Þenn sem talar af sjálfu sér leitar eigin heiðurs, en sá sem leitar heiðurs þess er sendi þanna, er sannorði, og í þanni er ekkert ránglæti. (19) Gaf Móses yður ekki lögmálið? Samt heldur ekkert yðar lögmálið. Hví sitjið þér um líf mitt?“
(20) Fólkið ansaði: ”Þú ert haldinn íllum anda. Hveru situr um líf þitt?“ (21) Jesús svaraði því: ”Eitt verk gerði ég og þér undrist það öll. (22) Móses gaf yður umskurnina, sem er að vísu ekki frá honum heldur forfæðrunum, og þér umskerið syni yðar jafnvel á hvíldardeígi. (23) Fyrst dreíngur er umskorið á hvíldardegi til þess að lögmál Móse verði ekki brotið, hví reiðist þér mér að ég gerði mannið allt heilt á hvíldardeígi? (24) Dæmið ekki eftir útliti, dæmið réttlátan dóm.“
Hveru er Jesús?
(25) Þá sögðu nokkur Jerúsalembúa: ”Er þetta ekki þenn sem þey sitja um að lífláta? (26) Og nú er hann að tala á almannafæri og þey seígja ekkert við hann. Skyldu nú höfðíngin hafa komist að raun um að hann sé Kristur? (27) Nei, við vitum hvaðan þetta maður er. Þegar Kristur kemur veit eíngið hvaðan þann er.“
(28) Jesús var að kenna í helgidóminum og nú kallaði hann: ”Bæði þekkið þið mig og vitið hvaðan ég er. Þó er ég ekki komni á eigin vegum. En þenn er sanni sem sendi mig og þanna þekkið þið ekki. (29) Ég þekki þanna því ég er frá þanni og þann sendi mig.“ (30) Nú ætluðu þey að grípa hann, en eíngið lagði hendur á hann því stund hans var ekki enn komin. (31) En meðal alþýðu tóku margt fólk að trúa á hann og sögðu: ”Mun Kristur gera fleiri tákn þegar þann kemur en þetta maður hefur gert?“
(32) Farísear heyrðu að fólk var að skrafa þetta um hann og æðstu prestar og farísear sendu þjóna að taka hann höndum. (33) Þá sagði Jesús: ”Enn verð ég hjá ykkur skamma stund og þá fer ég aftur til þess sem sendi mig. (34) Þið munuð leita mín og eigi finna. Þið getið ekki komist þangað sem ég er.“
(35)***** Þá sögðu ráðamennin sín á milli: „Hvert skyldi hann ætla að fara svo að við finnum hann ekki? Hann ætlar þó ekki að fara til Gyðinga sem dreifðir eru meðal Grikkja og kenna Grikkjum? (36) Hvað var hann að segja: Þið munuð leita mín og eigi finna og þið getið ekki komist þangað sem ég er?“
Lækir lifandi vatns
(37)° Síðasta daginn, hátíðardaginn mikla, stóð Jesús þar og kallaði: ”Ef nokkru þyrstir þá komi þann til mín og drekki. (38) Frá hjarta þess sem trúir á mig munu renna lækir lifandi vatns, eins og ritningin segir.“ (39)°° Þarna átti hann við andann er þey skyldu hljóta sem á hann trúa. Því enn var andinn ekki gefinn þar eð Jesús var ekki enn dýrlegi orðni.
Fólki greinir á
(40) Þá sögðu nokkri úr mannfjöldanum sem hlýddu á þessi orð: ”Þetta er svo sannarlega spámaðurið.“
(41) Aðri mæltu: ”Hann er Kristur.“ En sumi sögðu: ”Mundi Kristur þá koma frá Galíleu? (42) Hefur ekki ritningin sagt að Kristur komi af kyni Davíðs og frá Betlehem, þorpinu þar sem Davíð var?“ (43) Þannig greindi fólki á um hann. (44) Nokkrir þeirra vildu grípa hann en þó lagði eíngið hendur á hann.
Höfðingjar og farísear
(45) Nú komu þjónin til æðstu prestanna og faríseanna sem sögðu við þá: ”Hvers vegna komuð þið ekki með hann?“
(46) Þey svöruðu: ”Aldrei hefur nokkurt maður talað þannig.“
(47) Þá sögðu farísearnir: ”Létuð þið þá einnig leiðast afvega? (48) Ætli nokkur af höfðingjunum hafi farið að trúa á hann eða þá af faríseum? (49) Þessi almúgi sem veit ekkert í lögmálinu, hann er bölvaður!“
(50) Nikódemus, sem kom til hans fyrrum og var einn af þeim, seígir við þá: (51) ”Mundi lögmál okkar dæma mann nema hann sé yfirheyrður áður og að því komist hvað hann hefur aðhafst?“ (52) Þeir svöruðu honum: ”Ert þú nú líka frá Galíleu? Gáðu að og sjáðu að ekkert spámenni kemur úr Galíleu.“
Neðanmálsgreinar
*(1) Bókstaflega í frumtextanum stendur ”Gyðíngar,” þar sem hér er sagt ”ráðendur Gyðínga.”
**(2) Orðið ”lærisveinar” er hér afkynjað með ”lærismenni og –kvenni.”
***(3) Teíngslaorðið ”bræðri” (beygist eins og ”mæðri”) er eitt af þessum nýyrðum sem orðmyndunarvélar A-gerðar hefur vaskað fram. Önnur slík orð eru ”feðri,” ”systri,” ”dætri,” og svo auðvitað ”fæðri.”
****(12) Mannverumyndin af ”sumur:” [sumur/sum/sumt] > sumu. Beygíngin: sumu – sumu – sumu – sumt | sumi – suma – sumum – sumra. Mannverumyndin af ”annar” er sérmynduð: aðru – aðru – öðru – annars å aðri – aðra – öðrum – annarra.
*****(35) Textinn talar um að Gyðíngar seígi þetta sín á milli. Ég fer hér að eins og í versunum (1) og (11), og nota þá A-gerðarafkvæmið ”ráðamenni”.
°(37) Mannverumyndin af ”nokkur:” [nokkur/nokkur/nokkurt] > nokkuru >> nokkru. Beygíngin: nokkr – nokkru – nokkru – nokkurs | nokkri – nokkra – nokkrum – nokkurra. Eins vel hefði mátt seígja hér ”Ef nokkurt þyrstir þá komi það til mín og drekki.”
°°(39) a. Biblían af 1981 hefur hér persónufornafnið ”þeir.” Biblía 21. aldar hinsvegar ”þau,” og fer vel á því. Ég nota þó mannverumyndina ”þey” að vanda.
b. Mannverumyndirnar [dýrlegur/dýrleg/dýrlegt] > dýrlegi; [orðinn/orðin/orðið] > orðni. Beygíngarendíngar slíkra orða (lýsíngarorða) eru: i – a – u – s | i – a – um –ra.
Jóhannesar evangelíum kapítuli 1
Jóhannesar evangelíum kapítuli 2
Jóhannesar evangelíum kapítuli 3
Jóhannesar evangelíum kapítuli 4
Jóhannesarevangelíum kapítuli 5
NYÖLD 