Meny

Jóhanníi evangelíum 5

Tak rekkju þína og gakk!

(1)* Þessu næst var ein af hátíðum Gyðinga og Jesús fór upp til Jerúsalem. (2) Við Sauðahliðið í Jerúsalem er laug sú sem kallast á hebresku Betesda. Þar eru fimm súlnagaung. (3)** Í þeim lá fjöldi sjúkra menneskja, blindra, haltra og lamaðra sem biðu hræríngar vatnsins. (4) En eíngil drottins fór öðru hverju niður í laugina og hrærði vatnið. Þenn sem fyrsti var að fara ofan í eftir hræríng vatnsins varð heili, hvaða sjúkdómur sem svo þjáði þán. (5) *** Þarna var mann eitt sem hafði verið sjúkt í þrjátíu og átta ár. (6) Jesús sá þán þar sem þán lá og vissi að þán hafði leíngi verið sjúki. Þán segir við mannið: ”Viltu verða heili?” (7)° Hini sjúki svaraði þáni: ”Herri, ég hef eíngi til að láta mig í laugina þegar vatnið hrærist og meðan ég er á leiðinni fer einhveri annari ofan í á undan mér.”(8) Jesús segir við þán: ”Statt upp, tak rekkju þína og gakk!“(9) Jafnskjótt varð mannið heilt, tók rekkju sína og gekk.

En þessi dagur var hvíldardagur, (10) og menni nokkri sögðu við hini læknaði: ”Í dag er hvíldardagur. Þú mátt ekki bera rekkjuna.”

(11) Þán svaraði þeim: ”Þenn sem læknaði mig sagði við mig: Tak rekkju þína og gakk!”

(12)°° Þey spurðu þán: ”Hvert er það menni sem sagði þér: Tak hana og gakk?”

(13) En læknaða mannið vissi ekki hveri þán var því að Jesús hafði leynst brott enda var þraung á staðnum.

Syndga ekki framar

(14) Nokkru síðar hitti Jesús þán í helgidóminum og sagði við þán: ”Nú ert þú orðni heili. Syndga ekki framar svo að eigi hendi þig annað verra.”

(15) Mannið fór og sagði ráðatívum Gyðinga að Jesús væri þenn sem hafði læknað þán. (16) Nú tóku þey að ofsækja Jesú fyrir það að þán gerði þetta á hvíldardegi.( 17) En þán svaraði þeim: ”Fæðri mitt starfar til þessarar stundar og ég starfa einnig.” (18) Nú sóttu þey enn fastar að taka þán af lífi þar sem þán braut ekki einúngis hvíldardagshelgina heldur kallaði líka Guð sitt eigið fæðri og gerði sjálfitsig þannig að Guði jöfnu.

Burið gerir það eitt sem það sér Fæðrið gera

(19) Þessu svaraði Jesús og sagði við þey: „Sannlega, sannlega segi ég yður: Ekkert getur Burið gert af sjálfu sér. Burið gerir það eitt sem það sér að Fæðrið gerir. Því hvað sem það gerir, það gerir Burið einnig. (20)°° Fæðrið elskar Burið og sýnir því allt sem það sjálft gerir. Það mun sýna því meiri verk en þessi svo að þér verðið furðu lostni. (21) Eins og Fæðrið vekur upp dauða og lífgar, þannig lífgar og Burið þey sem það vill. (22) Enda dæmir Fæðrið eíngi heldur hefur það falið Burinu allt dómsvald (23) svo að alli heiðri Burið eins og þey heiðra Fæðrið. Þenn sem ekki heiðrar Burið, heiðrar ekki Fæðrið sem sendi það. (24)°°° Sannlega, sannlega segi ég yður: Þenn sem heyrir orð mitt og trúir þenni sem sendi mig hefur eilíft líf og kemur ekki til dóms heldur er þán stigni yfir frá dauðanum til lífsins. (25) Sannlega, sannlega segi ég yður: Sú stund kemur og er þegar komin að hini dauði munu heyra raust Guðsbursins og þey sem heyra munu lifa. (26) Eins og Fæðrið hefur líf í sjálfu sér þannig hefur það og veitt Burinu að hafa líf í sjálfu sér. (27)+ Og það hefur veitt því vald til að halda dóm því að það er Mennverisbur. (28) Undrist þetta ekki. Sú stund kemur þegar alli þey sem í gröfunum eru munu heyra raust þess (29) og ganga fram. Þey sem gert hafa hið góða munu rísa upp til Lífsins en þey sem drýgt hafa hið illa munu rísa upp til Dómsins. (30) Ég megna ekki að gera neitt af sjálfu mér. Ég dæmi samkvæmt því sem ég heyri og dómur minn er réttvís því að ég leita ekki míns eígin vilja heldur vilja þens sem sendi mig.

Verkin og Fæðrið vitna um mig

(31) Ef ég vitna sjálfi um mig er vitnisburður minn ekki gildur. (32) Önnuri er þenn sem vitnar um mig og ég veit að sá vitnisburður sem þán ber mér er sannur. (33) Þér hafið sent til Jóhannesar. Þán bar sannleikanum vitni. (34) Ekki þarf ég vitnisburð neins mennveris, en ég segi þetta til þess að þér meígið frelsast. (35) Þán var logandi og skínandi lampi. Þér vilduð um stund gleðjast við ljós þáns. (36) Ég hef þann vitnisburð sem er meiri en Jóhannesar því verkin, sem fæðri mitt fékk mér að fullna, verkin, sem ég vinn, bera mér það vitni að fæðrið hefur sent mig. (37) Fæðrið sem sendi mig hefur sjálft vitnað um mig. Þér hafið aldrei heyrt rödd þess né séð ásýnd þess. (38) Og orð fæðrisins býr ekki í yður því að þér trúið ekki þenni sem það sendi. (39) Þér rannsakið ritníngarnar því í þeim hyggist þér eiga eilíft líf. Og það eru þær sem vitna um mig (40) en þér viljið ekki koma til mín og öðlast lífið.

Þenn sem ákærir yður er Móse

(41) Ég þigg ekki heiður af menneskjum (42) en ég þekki yður, ég veit að þér hafið ekki í yður kærleika til Guðs. (43) Ég er komni í nafni fæðris míns og þér takið ekki við mér. Ef önnuri kæmi í sínu eigin nafni tækjuð þér við þáni. (44) Hvernig getið þér trúað þegar þér þiggið heiður hverju af öðru en leitið ekki þess heiðurs sem er frá Guðinu eina? (45) Ætlið eigi að ég muni ákæra yður fyrir fæðrinu. Þenn sem ákærir yður er Móse og á þán vonið þér. (46) Ef þér tryðuð Móse munduð þér líka trúa mér því um mig hefur þán ritað. (47) Fyrst þér trúið ekki því sem þán skrifaði, hvernig getið þér þá trúað orðum mínum?”

Neðanmálsgreinar

(3)*: Frumritið hefur ”manna” ekki ”manneskja”. Við höfum kynhlutleyst þetta, en kanski ekki réttilega svo. Það er vel mögulegt að kvenfólki ekki hafi verið leyft að lauga sig með karlmennunum? Þannig var oft á stundum samfélag ísraela.

(5)***: Við notum hér hvorugkynið ”sjúkt” í staðinn fyrir kynhlutlausu mannverumyndina, til að minna á að þetta tvennt er jafngilt.

(7)°: [hinn/hin/hitt] > hini.

(12)°° Eða ”hveri er þenn menni sem...?”

(24)°°° Ábendingarfornafnið höfum við sem ”þenn”, vegna þess að valkosturinn, ”því”, virtist okkur ekki eins góður: … þenni sem sendi mig / …því sem sendi mig.

(27)+ Versin frá v.19 til þessa vers, eru höfð í beinu hvorugkyni hvað varðar Burið og Fæðrið, og sýnist mér það eðlilegra og fallegra en að hér nota kynhlutlausu mannverumyndina, eða blanda þeim. (Þessu höfum við verið inni á þegar í fyrsta kafla guðspjallsins (vers 1-5) um Orðið sem er Guð.) Til samanburðar birti ég nú þessi 27 vers með bara mennverumyndum:

”(19) Þessu svaraði Jesús og sagði við þey: „Sannlega, sannlega segi ég yður: Ekkert getur Burið gert af sjálfu sér. Burið gerir það eitt sem þán sér að Fæðrið gerir. Því hvað sem þán gerir, það gerir Burið einnig. (20)°° Fæðrið elskar Burið og sýnir þáni allt sem þán sjálfi gerir. Þán mun sýna þáni meiri verk en þessi svo að þér verðið furðu lostni. (21) Eins og Fæðrið vekur upp dauða og lífgar, þannig lífgar og Burið þey sem þán vill. (22) Enda dæmir Fæðrið eíngi heldur hefur þán falið Burinu allt dómsvald (23) svo að alli heiðri Burið eins og þey heiðra Fæðrið. Þenn sem ekki heiðrar Burið, heiðrar ekki Fæðrið sem sendi þán. (24) Sannlega, sannlega segi ég yður: Þenn sem heyrir orð mitt og trúir þenni sem sendi mig hefur eilíft líf og kemur ekki til dóms heldur er þán stigni yfir frá dauðanum til lífsins. (25) Sannlega, sannlega segi ég yður: Sú stund kemur og er þegar komin að hini dauði munu heyra raust Guðsbursins og þey sem heyra munu lifa. (26) Eins og Fæðrið hefur líf í sjálfu sér þannig hefur það og veitt Burinu að hafa líf í sjálfu sér. (27) Og það hefur veitt þáni vald til að halda dóm því að þán er Mennverisbur.”

Jóhanníi evangelíum 1

Jóhanníi evangelíum 2

Jóhanníi evangelíum 3

Jóhanníi evangelíum 4

Jóhanníi evangelíum 5